มาเข้าห้องคลอดกันค่ะ จากที่อดทนเจ็บท้องตั้งแต่ตีสอง ถึงตอนคลอด สี่โมงเย็น ก็ราวๆ 15 ชม.
พอไปถึงห้องคลอด พยาบาลก็ให้เราเดินขึ้นเตียงคลอด และเอาขาพาดไว้ที่ขาหยังเองค่ะ ในใจตอนนั้น ทำไมไม่ช่วยฉันก่อนนนนน ยกขาแทบจะไม่ไหวแล้วจ้าาาาาา.....เหตุผลเดิมก็คือ ยิ่งเดินเยอะปากมดลูกยิ่งเปิดเร็วขึ้น
จากนั้นคุณหมอก็เข้ามา เตรียมเครื่องมือ และบอกเราว่า ถ้าอยากเบ่ง ก็เบ่งได้เลยนะ เราก็สงสัยถามหมอว่า จะรู้ได้ยังไงคะว่าอยากเบ่ง 5555 ไม่เคยอะเนาะ หมอบอกเดี๋ยวลมเบ่งมา คุณแม่จะรู้เองนะครับ เอ้าาางงไปอีกจ้า
ประมาณ 2-3 นาที หมอก็มาส่วนฉี่ เหมือนมีอะไรสักอย่างมาจิ่มที่เราฉี่ เจ็บนะแต่ตอนนั้นเจ็บท้องมากกว่า แล้วหมอก็กดท้องเล็กเราเบาๆ ฉี่ก็ออกมา แล้วหมอก็ล่วงเขาไปในช่องคลอดคลำๆไปมา บอกว่าหัวเด็กลงมาแล้ว ตอนนั้นเราเลยขอหมอฉีดยาชาให้หน่อยนะคะ จริงๆหมอจะฉีดให้อยู่แล้ว แต่กลัวไงเลยขอไว้ก่อน 555.....ตอนฉีดยาชาจะบอกว่าเจ็บมาก หมอฉีดบริเวณปากมดลูกเราเลย หมอจิ่มเข็มไปสามที แต่เจ็บแปปเดียว ตอนนั้นใดๆคืออยากคลอดแล้ว เจ็บท้องไม่ไหว
มาแล้วจ้าทุกคน ลมเบ่งมาแล้วจ้า อาการเหมือน เราปวดอึ และอยากเบ่งอึอะทุกคน แต่ความปวดมันมากกว่า เหมือนปวดอึท้องเสียและปวด ปจด. พร้อมๆกันเลย เลยบอกพยาบาลว่าอยากเบ่งแล้วค่ะ
ทุกคนก็เลยมารุมที่เราทั้งหมอ พยาบาล และพากันเบ่งช่วยเรา ก่อนจะเบ่งให้หายใจเข้าลึกๆแล้วกลั้นลมหายใจไว้ ยกหัวขึ้นมาเอาคางกดลงมาติดกับอกไว้ แล้วเบ่งเหมือนเบ่งอึ อื้ออออออออ ลมเบ่งหมดพักหายใจ 1 นาทีคาดว่านะ ลมเบ่งมาใหม่ เบ่งอีก 2-3 รอบ ไม่ออกจ้า คุณหมอก็ลุกขึ้นมายืนมองหน้าเรา ถามว่าคุณแม่ไหวไหมครับ อยากเบ่งอีกไหม ถ้าไม่ไหว หมอจะใช้เครื่องช่วยดูดนะครับ ..........ตอนนั้นก็กังวลไปอีก มันจะดีไหม จะปลอดภัยไหม เลยขอหมอลองอีกสองครั้ง
เบ่งอีก 2 รอบ ไม่ยอมออก ตาเริ่มลาย ตอนนี้หมอไม่ถามเราแล้วจ้า เตรียมเครื่องมาช่วยดูด แต่ก่อนจะใส่เครื่อง หมอบอกจะกรีดปากช่องคลอดนะครับ ตอนนั้นตึงๆไม่เจ็บนะคะ เจ็บท้องมากกว่า ตอนใส่เครื่องเหมือนมีอะไรมาสอดเข้าไปในช่องคลอดเรา ไม่เจ็บนะคะเป็นตึงๆ แล้วหมอก็บอกถ้าลมเบ่งมาบอกหมอนะครับ มาแล้วคะหมอ นับ 1-2-3 คุณแม่เบ่งครับ พยาบาล 1 คนก็ขึ้นมาคร่อมที่ตัวเรา และช่วยดันลูกเราออกมา
แป็ปเดียวค่ะ พรวด พรวด อาการเจ็บต่างๆที่กล่าวมาข้างต้น หายไปหมดเลยจ้า พยาบาลคนหนึ่งบอกเวลา 16.23 นาที
พรวดแรกคือลูกออกมา พรวดสองตามมาติดๆคือรกคะ(บางคนรกไม่ออกมาด้วยต้องทำการคลอดรกอีกนะคะ อันนี้เราเคยได้ยินมา) ยังไม่ตัดสายสะดือ ลูกยังไม่ร้อง ตอนนั้นคือตาลายและหมดแรงจริงๆคะ
หมอ ยกลูกมาวางไว้ที่ท้อง เราก็พยายามยกหัวตัวเองมาดูลูกอะเนาะ เห็นเจ้าเด็กตัวอ้วนๆ ผิวขาวๆซีดๆ ไม่มีไข เหี่ยวย้น นอนดิ้นอยู่บนท้อง...ได้ยินแต่เสียงหมอบอกว่า สีรกปกติครับ คุณแม่หลับได้เลยนะครับ หมอจะเย็บปากมดลูกให้ครับ แล้วภาพก็ตัดไปจ้า
สักพักคิดว่าตัวเองหลับไปนาน เพราะลับสนิทจริงๆ พยาบาลมาปลุก คุณแม่หมอเย็บเสร็จแล้ว ลุกขึ้นขยับไปเตียงข้างๆนะคะ เราก็สลืมสลือลุกขึ้นค่อยๆขยับไปเปลี่ยนเตียง แล้วบุรุษพยาบาลก็เข็นไปห้องพักฟื้น ตอนนั้นมองดูเวลา 16.30 น. ฉันหลับไปแปปเดียวหรือนี้......ลูกหายไปไหนแล้วนะ 555 โน้นจ้า หลับอยู่ในตู้อบไฟ ข้างๆเตียงเลย^^
ปล.ยาแก้ปวดที่หมอให้ คุณแม่ขอก่อนได้เลยนะคะ ระหว่างรอปากมดลูกเปิด เพราะมันมีฤทธิ์ ทำให้เราหลับ (หลับเอาแรงไปสู่ต่อในห้องคลอด) มิน่าหมอถามเราได้ขอยาแก้ปวดและได้นอนหลับไหม เฮ้อออ ฉันก็ไปง่วงนอนในห้องคลอดเลยละสิ ทำให้แรงในการเบ่งคลอดลดลง
เดี๋ยวไปต่อช่วงพักฟื้นกันนะคะ........
พอไปถึงห้องคลอด พยาบาลก็ให้เราเดินขึ้นเตียงคลอด และเอาขาพาดไว้ที่ขาหยังเองค่ะ ในใจตอนนั้น ทำไมไม่ช่วยฉันก่อนนนนน ยกขาแทบจะไม่ไหวแล้วจ้าาาาาา.....เหตุผลเดิมก็คือ ยิ่งเดินเยอะปากมดลูกยิ่งเปิดเร็วขึ้น
จากนั้นคุณหมอก็เข้ามา เตรียมเครื่องมือ และบอกเราว่า ถ้าอยากเบ่ง ก็เบ่งได้เลยนะ เราก็สงสัยถามหมอว่า จะรู้ได้ยังไงคะว่าอยากเบ่ง 5555 ไม่เคยอะเนาะ หมอบอกเดี๋ยวลมเบ่งมา คุณแม่จะรู้เองนะครับ เอ้าาางงไปอีกจ้า
ประมาณ 2-3 นาที หมอก็มาส่วนฉี่ เหมือนมีอะไรสักอย่างมาจิ่มที่เราฉี่ เจ็บนะแต่ตอนนั้นเจ็บท้องมากกว่า แล้วหมอก็กดท้องเล็กเราเบาๆ ฉี่ก็ออกมา แล้วหมอก็ล่วงเขาไปในช่องคลอดคลำๆไปมา บอกว่าหัวเด็กลงมาแล้ว ตอนนั้นเราเลยขอหมอฉีดยาชาให้หน่อยนะคะ จริงๆหมอจะฉีดให้อยู่แล้ว แต่กลัวไงเลยขอไว้ก่อน 555.....ตอนฉีดยาชาจะบอกว่าเจ็บมาก หมอฉีดบริเวณปากมดลูกเราเลย หมอจิ่มเข็มไปสามที แต่เจ็บแปปเดียว ตอนนั้นใดๆคืออยากคลอดแล้ว เจ็บท้องไม่ไหว
มาแล้วจ้าทุกคน ลมเบ่งมาแล้วจ้า อาการเหมือน เราปวดอึ และอยากเบ่งอึอะทุกคน แต่ความปวดมันมากกว่า เหมือนปวดอึท้องเสียและปวด ปจด. พร้อมๆกันเลย เลยบอกพยาบาลว่าอยากเบ่งแล้วค่ะ
ทุกคนก็เลยมารุมที่เราทั้งหมอ พยาบาล และพากันเบ่งช่วยเรา ก่อนจะเบ่งให้หายใจเข้าลึกๆแล้วกลั้นลมหายใจไว้ ยกหัวขึ้นมาเอาคางกดลงมาติดกับอกไว้ แล้วเบ่งเหมือนเบ่งอึ อื้ออออออออ ลมเบ่งหมดพักหายใจ 1 นาทีคาดว่านะ ลมเบ่งมาใหม่ เบ่งอีก 2-3 รอบ ไม่ออกจ้า คุณหมอก็ลุกขึ้นมายืนมองหน้าเรา ถามว่าคุณแม่ไหวไหมครับ อยากเบ่งอีกไหม ถ้าไม่ไหว หมอจะใช้เครื่องช่วยดูดนะครับ ..........ตอนนั้นก็กังวลไปอีก มันจะดีไหม จะปลอดภัยไหม เลยขอหมอลองอีกสองครั้ง
เบ่งอีก 2 รอบ ไม่ยอมออก ตาเริ่มลาย ตอนนี้หมอไม่ถามเราแล้วจ้า เตรียมเครื่องมาช่วยดูด แต่ก่อนจะใส่เครื่อง หมอบอกจะกรีดปากช่องคลอดนะครับ ตอนนั้นตึงๆไม่เจ็บนะคะ เจ็บท้องมากกว่า ตอนใส่เครื่องเหมือนมีอะไรมาสอดเข้าไปในช่องคลอดเรา ไม่เจ็บนะคะเป็นตึงๆ แล้วหมอก็บอกถ้าลมเบ่งมาบอกหมอนะครับ มาแล้วคะหมอ นับ 1-2-3 คุณแม่เบ่งครับ พยาบาล 1 คนก็ขึ้นมาคร่อมที่ตัวเรา และช่วยดันลูกเราออกมา
แป็ปเดียวค่ะ พรวด พรวด อาการเจ็บต่างๆที่กล่าวมาข้างต้น หายไปหมดเลยจ้า พยาบาลคนหนึ่งบอกเวลา 16.23 นาที
พรวดแรกคือลูกออกมา พรวดสองตามมาติดๆคือรกคะ(บางคนรกไม่ออกมาด้วยต้องทำการคลอดรกอีกนะคะ อันนี้เราเคยได้ยินมา) ยังไม่ตัดสายสะดือ ลูกยังไม่ร้อง ตอนนั้นคือตาลายและหมดแรงจริงๆคะ
หมอ ยกลูกมาวางไว้ที่ท้อง เราก็พยายามยกหัวตัวเองมาดูลูกอะเนาะ เห็นเจ้าเด็กตัวอ้วนๆ ผิวขาวๆซีดๆ ไม่มีไข เหี่ยวย้น นอนดิ้นอยู่บนท้อง...ได้ยินแต่เสียงหมอบอกว่า สีรกปกติครับ คุณแม่หลับได้เลยนะครับ หมอจะเย็บปากมดลูกให้ครับ แล้วภาพก็ตัดไปจ้า
สักพักคิดว่าตัวเองหลับไปนาน เพราะลับสนิทจริงๆ พยาบาลมาปลุก คุณแม่หมอเย็บเสร็จแล้ว ลุกขึ้นขยับไปเตียงข้างๆนะคะ เราก็สลืมสลือลุกขึ้นค่อยๆขยับไปเปลี่ยนเตียง แล้วบุรุษพยาบาลก็เข็นไปห้องพักฟื้น ตอนนั้นมองดูเวลา 16.30 น. ฉันหลับไปแปปเดียวหรือนี้......ลูกหายไปไหนแล้วนะ 555 โน้นจ้า หลับอยู่ในตู้อบไฟ ข้างๆเตียงเลย^^
ปล.ยาแก้ปวดที่หมอให้ คุณแม่ขอก่อนได้เลยนะคะ ระหว่างรอปากมดลูกเปิด เพราะมันมีฤทธิ์ ทำให้เราหลับ (หลับเอาแรงไปสู่ต่อในห้องคลอด) มิน่าหมอถามเราได้ขอยาแก้ปวดและได้นอนหลับไหม เฮ้อออ ฉันก็ไปง่วงนอนในห้องคลอดเลยละสิ ทำให้แรงในการเบ่งคลอดลดลง
เดี๋ยวไปต่อช่วงพักฟื้นกันนะคะ........
