การตั้งครรภ์ทั้งหมดนั้นมีราวๆ 40 สัปดาห์ โดยแบ่งออกเป็น 3 ไตรมาส
วันนี้เราจะมาพูดถึง ไตรมาสที่ 1 คือช่วง 12 สัปดาห์แรก
ในช่วง 0 - 12 สัปดาห์แรก เป็นช่วงเวลาที่มีการสร้างเซลล์ขึ้นมาเป็นร่างกายของเด็ก การสร้างเซลล์จะสมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์อยู่ในช่วงกระบวนการนี้เป็นสำคัญ ดังนั้นหากคุณแม่ได้รับสารเคมีและการฉายแสง อาจมีโอกาสที่เซลล์จะเกิดการเปลี่ยนแปลงทำให้เกิดการพิการ เสียชีวิตหรือแท้งได้
เมื่อเกิดการตั้งครรภ์ ไข่จะเคลื่อนตัวมาฝังในมดลูกแล้วค่อยขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ โดยร่างกายของแม่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนทำให้ร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลงเพื่อรองรับการตั้งครรภ์ ฮอร์โมนที่เกิดการเปลี่ยนแปลงนั้นคือ Beta HCG ฮอร์โมนดังกล่าวเป็นหนึ่งในกระบวนการตั้งครรภ์ซึ่งสูงขึ้นตามอายุครรภ์
ตามปกติแล้ว ไข่ที่ได้รับการปฏิสนธิแล้วจะเคลื่อนตัวมายังโพรงมดลูกเพื่อฝังตัว แต่คนไข้บางคนนั้นไข่เคลื่อนตัวมาไม่ถึงในโพรงมดลูก แต่ไปฝังตัวที่ตรงอื่นที่ไม่ใช่โพรงมดลูก กรณีนี้จึงเรียกว่า การตั้งครรภ์นอกมดลูก ซึ่งการตั้งครรภ์นอกมดลูกนั้นจะไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ตามปกติ โดยมากจึงต้องยุติการตั้งครรภ์ โดยการผ่าตัด ใช้ยาเพื่อให้ถุงการตั้งครรภ์ฝ่อ
กรณีการตั้งครรภ์ที่มีการฝังตัวในโพรงมดลูก แต่มีการสร้างที่ไม่สมบูรณ์หรือสร้างไม่ครบ ทางการแพทย์เรียกว่า การตั้งครรภ์โดยไม่มีตัวเด็ก โดยเมื่อตรวจดูแล้ว จะพบถุงตั้งครรภ์(ถุงน้ำคร่ำ) แต่ไม่มีตัวเด็ก การตั้งครรภ์ชนิดนี้เด็กจะโตได้ประมาณสองเดือนแล้วจะต้องยุติการตั้งครรภ์
อีกกรณีคือการตั้งครรภ์สมบูรณ์แบบแล้ว มีตัวเด็กและได้ฝังตัวในโพรงมดลูดเรียบร้อย ซึ่งในช่วงเดือนแรกจะมีข้อควรระวังเรื่องการแท้ง คือ ห้ามเดินเยอะ ไม่ควรยกของหนัก ไม่ควรนั่งรถที่สะเทือนมากๆ และหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์อย่างรุนแรง เพราะจะทำให้เกิดการ สะเทือนและอาจเกิดการแท้งได้ โดยการแท้งจะแบ่งออกเป็น 2 ระยะ คือ ระยะก่อนแท้ง(ระยะแท้งคุกคาม) และระยะแท้งจริง
วันนี้เราจะมาพูดถึง ไตรมาสที่ 1 คือช่วง 12 สัปดาห์แรก
ในช่วง 0 - 12 สัปดาห์แรก เป็นช่วงเวลาที่มีการสร้างเซลล์ขึ้นมาเป็นร่างกายของเด็ก การสร้างเซลล์จะสมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์อยู่ในช่วงกระบวนการนี้เป็นสำคัญ ดังนั้นหากคุณแม่ได้รับสารเคมีและการฉายแสง อาจมีโอกาสที่เซลล์จะเกิดการเปลี่ยนแปลงทำให้เกิดการพิการ เสียชีวิตหรือแท้งได้
เมื่อเกิดการตั้งครรภ์ ไข่จะเคลื่อนตัวมาฝังในมดลูกแล้วค่อยขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ โดยร่างกายของแม่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนทำให้ร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลงเพื่อรองรับการตั้งครรภ์ ฮอร์โมนที่เกิดการเปลี่ยนแปลงนั้นคือ Beta HCG ฮอร์โมนดังกล่าวเป็นหนึ่งในกระบวนการตั้งครรภ์ซึ่งสูงขึ้นตามอายุครรภ์
ตามปกติแล้ว ไข่ที่ได้รับการปฏิสนธิแล้วจะเคลื่อนตัวมายังโพรงมดลูกเพื่อฝังตัว แต่คนไข้บางคนนั้นไข่เคลื่อนตัวมาไม่ถึงในโพรงมดลูก แต่ไปฝังตัวที่ตรงอื่นที่ไม่ใช่โพรงมดลูก กรณีนี้จึงเรียกว่า การตั้งครรภ์นอกมดลูก ซึ่งการตั้งครรภ์นอกมดลูกนั้นจะไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ตามปกติ โดยมากจึงต้องยุติการตั้งครรภ์ โดยการผ่าตัด ใช้ยาเพื่อให้ถุงการตั้งครรภ์ฝ่อ
กรณีการตั้งครรภ์ที่มีการฝังตัวในโพรงมดลูก แต่มีการสร้างที่ไม่สมบูรณ์หรือสร้างไม่ครบ ทางการแพทย์เรียกว่า การตั้งครรภ์โดยไม่มีตัวเด็ก โดยเมื่อตรวจดูแล้ว จะพบถุงตั้งครรภ์(ถุงน้ำคร่ำ) แต่ไม่มีตัวเด็ก การตั้งครรภ์ชนิดนี้เด็กจะโตได้ประมาณสองเดือนแล้วจะต้องยุติการตั้งครรภ์
อีกกรณีคือการตั้งครรภ์สมบูรณ์แบบแล้ว มีตัวเด็กและได้ฝังตัวในโพรงมดลูดเรียบร้อย ซึ่งในช่วงเดือนแรกจะมีข้อควรระวังเรื่องการแท้ง คือ ห้ามเดินเยอะ ไม่ควรยกของหนัก ไม่ควรนั่งรถที่สะเทือนมากๆ และหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์อย่างรุนแรง เพราะจะทำให้เกิดการ สะเทือนและอาจเกิดการแท้งได้ โดยการแท้งจะแบ่งออกเป็น 2 ระยะ คือ ระยะก่อนแท้ง(ระยะแท้งคุกคาม) และระยะแท้งจริง